In eerste instantie vond ik de combinatie tussen bibliotheekwerk en media een beetje een vreemde. Wanneer mensen aan me vroegen waarom zij bij de Bibliotheek terecht zouden kunnen voor mediawijsheidsvraagstukken, was ik daar zelf zeker van overtuigd, maar kon ik daar niet echt antwoord op geven. Nu ik wat meer achtergrond heb gekregen na het volgen van de lessen en het bestuderen van de literatuur, kan ik zeggen dat de bibliotheek dé plek is om burgers te helpen bij het functioneren in de huidige mediamaatschappij.

In de media wordt vaak gesproken over de gevolgen van de huidige media en ons smartphonegebruik voor onze gezondheid. Dit is een vraagstuk dat mij ook vaak bezighoudt. Ik heb zelf het idee dat veel mensen tegenwoordig verslaafd zijn aan hun smartphone, aan het internet. Ik vraag me regelmatig af hoe erg dit is, wat deze online wereld met ons doet.

Spitzer spreekt in “Digiziek, pleidooi voor een offline leven” over cyberverslaving, cyberangst, cyberstress, cyberchondrie en zo nog enkele termen. Volgens Spitzer heeft het gebruik van de huidige media een negatieve invloed op onder andere ons sociaal gedrag. Ook ik ben ervan overtuigd dat ons sociale gedrag veranderd. In mijn omgeving merk ik dat contacten sneller gelegd zijn, maar dat ze meer aan de oppervlakte blijven en dat er minder “offline” contacten zijn. In de huidige drukke maatschappij, waarin we vaak weinig tijd hebben en veel verplichtingen voelen, hoeft dit naar mijn idee niet altijd negatief te zijn, mits we de contacten die we hebben kwalitatief onderhouden.  Ik heb het idee dat ikzelf, maar ook mensen uit mijn omgeving minder lang met eenzelfde taak bezig kunnen zijn. Schnitzler (2017) spreekt van de digitale onthouding waarbij mensen een tijd geen schermen gebruiken. Ik vind het boeiend om de resultaten hiervan te lezen. Toen ik mijn telefoon enige tijd geleden vergeten was mee te nemen en ik twee dagen zonder telefoon “moest”, voelde dat in eerste instantie alsof ik écht iets miste. Na een paar uur voelde het alsof ik eindelijk tijd had om een boek te lezen, een gesprek te voeren.

Andere gevolgen, zoals de seksuele invloed en de depressie lijken complexer minder bewezen. wel staat buiten kijf dat de medialisering invloed heeft op al deze zaken. Spitzer geeft een erg negatief beeld van het huidige smartphonegebruik, en ik ben geneigd deze gedeeltelijk te volgen. Ik denk dat het zaak is om zoals Gordhamer zegt:  zelf baas te zijn over je eigen smartphonegebruik. ik denk dat dit in de huidige maatschappij zeker van belang is en voor veel mensen een uitdaging biedt, ook voor mijzelf.

Niet zozeer de hoeveelheid schermtijd die we hebben zijn naar mijn idee van belang, maar wel de kwaliteit en beheersbaarheid van deze schermtijd. Het biedt een uitdaging om hier een middenweg in te vinden!